1831, Plan Wolnego Miasta Krakowa w obrębie okopów
Plan “Pianta di Cracovia” jest włoskim wydaniem “Planu Wolnego Miasta Krakowa w obrębie okopów” autorstwa Tadeusza Mostowskiego. Został on zamieszczony w dziele Bernarda Zaydlera “Storia della Polonia fino agli ultimi tempi”, jednej z piękniej wydanych XIX wiecznych książek o Polsce.
Plan obejmuje miasto w granicach okopów powstałych w okresie kościuszkowskim, a następnie rozbudowanych przez Austriaków. Przedstawiony został stary Kraków, Stradom i Kazimierz, przedmieścia Smoleńsk, Piasek, Kleparz i Wesoła. W sieci rzecznej pokazano bieg Wisły w dwu korytach, Rudawę i ujście Wilgi. Większe skarpy i wały ziemne zaznaczono za pomocą kresek. Ulice wrysowano bez podania nazw. Zabudowę zwartą przedstawiono w blokach i kompleksach, zaznaczając obrysy ważniejszych obiektów i różnicując zabudowę murowaną od drewnianej. Wyszczególniono własność magistracką (rządową), akademicką i duchowną. Wrysowano również uprawy rolne i użytki zielone, a na terenach luźnej zabudowy zaznaczono granice parcel. Zaznaczono również mosty i brody na Wiśle, a także rogatki przy wjeździe do miasta. W legendzie wymieniono ważniejsze budowle, które oznaczono literami (A-M). Wśród nich znalazły się między innymi: Senat i władze miasta (A), Dyrekcja Policyi municypalnej (B), Collegium fizyczne (C), Collegium Jagiellońskie (D), Collegium prawnicze (E), sukiennice (F), Rynek (G), katedra na Wawelu (H), Pałac Biskupi (I), ogród botaniczny (K), obserwatorium astronomiczne (L) i zamek królewski na Wawelu (M).
Na planie nie zobaczymy już średniowiecznych murów obronnych miasta. W ich miejscu, na podstawie senackiej decyzji z 1820 r. powstały Planty krakowskie. Rozbiórka zrujnowanych murów obronnych i zasypywanie fos, które pełniły rolę miejskiego śmietniska i ujścia ścieków, trwało kilkanaście lat. Wydanie niniejszego planu zbiegło się z zakończeniem prac ziemnych (plantowania), a ich zwieńczeniem było powstanie miejskiego ogrodu okalającego stare miasto.
Wolne, Niepodległe i Ściśle Neutralne Miasto Kraków i jego Okręg zwane także Rzeczypospolitą Krakowską utworzono traktatem na kongresie pokojowym w Wiedniu w 1815 r. z inicjatywy cara Aleksandra I. Kontrolę nad polityką zagraniczną zapewniły sobie trzy sąsiadujące mocarstwa: Imperium Rosyjskie, Królestwo Prus i Cesarstwo Austrii wyznaczając swych komisarzy, których uprawnienia i wpływ na bieg wydarzeń rósł z biegiem lat. Wolne Miasto Krakowa przetrwało do 1846 r., kiedy to po powstaniu krakowskim wcielono ten obszar do monarchii habsburskiej.
CYTOWANIE:
Wojkowski J., 2020. CARTOGRAPHIA CRACOVIANA: Kraków i okolice na dawnych mapach — geoportal: dawnemapykrakowa.pl, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji .
Pianta di Cracovia
Rok wydania: 1831
Autor: Mostowski
Adres wydawniczy: Per V. Batelli e Figli, Firenze
Rodzaj mapy: plan sytuacyjny
Skala: 1:8500
Orientacja: E - wschodnia
Dokładność kartometryczna: mała
Język: włoski
Technika wykonania: miedzioryt czarno-biały na papierze czerpanym
Ramka: zwykła, podwójna
Format: ramka: 464 x 340, arkusz: 520 x 360 (mm)
Bibliografia:
- Zaydler Bernardo, 1831. Storia della Polonia fino agli ultimi tempi. T.1-2., V. Batelli e Figli, Firenze.
- Roman Czaja, 2007. Atlas historyczny miast Polskich: Kraków. Tom 5, Małopolska; Z. 1, Tow. Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Kraków, ss. 96.
- Gualdo Galeazzo, 1670, Historia di Leopoldo Cesare: continente le cose più memorabili successe in Europa, dal 1656. sino al 1670, Tom 1. Appresso Giovanni Battista Hacque, Stampator Academico, Vienna.
- Michał Odlanicki-Poczobutt, 1981. Katalog dawnych map wielkoskalowych Krakowa z XVI—XIX wieku. Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa, ss. 286.
Źródło: zbiory prywatne (Copyright © Jakub Wojkowski)
Numer katalogowy: 13